Τα επίθετα χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν ένα έμβιο ον, ένα αντικείμενο ή μία κατάσταση. Πολύ συχνά χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με το ρήμα «sein». Στην περίπτωση αυτή, το ρήμα συνήθως προηγείται του επιθέτου.
| Υποκείμενο | sein (σε κλίση) | Επίθετο |
| Die Schränke | sind | voll. |
Για πολλά επίθετα υπάρχει το αντίθετό τους, π.χ.:
Kauf dich klug. – Kauf dich dumm.
Die Schränke sind voll. – Du fühlst dich leer.
Das Top ist billig. – Die Jacke ist teuer.
Καλό είναι τα επίθετα να μαθαίνονται πάντα σε ζεύγη. Τα επίθετα ξεκινούν με μικρό γράμμα.
Χρήση των επιθέτων
Τα επίθετα δεν αλλάζουν, όταν ακολουθούν μετά από ένα ουσιαστικό ή μία προσωπική αντωνυμία, την οποία περιγράφουν (επίσης, δεν αλλάζουν, όταν βρίσκονται στην αρχή της πρότασης ακριβώς πριν από το ρήμα):
Der Pullover ist neu. (Ή: Neu ist der Pullover.)
Ένα επίθετο μπορεί όμως να βρίσκεται και μπροστά από το ουσιαστικό, το οποίο περιγράφει. Σε αυτή την περίπτωση, η κατάληξη του επιθέτου αλλάζει με βάση το ουσιαστικό που ακολουθεί:
Die Frau trägt einen neuen Pullover.
Αυτή η αλλαγή του επιθέτου ονομάζεται κλίση του επιθέτου. Γίνεται διάκριση μεταξύ τριών διαφορετικών κλίσεων. Το ποια κλίση χρησιμοποιείται εξαρτάται από το άρθρο που προηγείται του ουσιαστικού: αόριστο άρθρο, οριστικό άρθρο ή κανένα άρθρο.
|
Γραμματικοί όροι στα Γερμανικά: das Adjektiv: Τα επίθετα είναι λέξεις που περιγράφουν ένα έμβιο ον, ένα αντικείμενο ή μία κατάσταση. |