Οι περισσότερες δηλωτικές προτάσεις στα Γερμανικά περιέχουν τουλάχιστον ένα κλιτό ρήμα και ένα υποκείμενο. Το υποκείμενο είναι το έμβιο ον, το αντικείμενο ή το γεγονός για το οποίο δηλώνει κάτι το ρήμα. Το υποκείμενο είναι ο φορέας της ενέργειας στην πρόταση ή βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Το υποκείμενο ονομάζεται στα Γερμανικά και «Satzgegenstand». Θέση υποκειμένου έχει συνήθως ένα ουσιαστικό, μία ομάδα ουσιαστικών ή μία προσωπική αντωνυμία:
Όταν το υποκείμενο είναι ένα ουσιαστικό που συνοδεύεται από άρθρο, το άρθρο παρουσιάζει μία από τις ακόλουθες μορφές:
| αρσενικό | der/ein |
| θηλυκό | die/eine |
| ουδέτερο | das/ein |
| πληθυντικός | die/- |
Ο τύπος αυτός ονομάζεται ονομαστική πτώση.
Το υποκείμενο απαντά στην ερώτηση «Wer?» ή «Was?» («wer» για πρόσωπα και «was» για μη πρόσωπα, για παράδειγμα ζώα ή πράγματα) και καθορίζει τον τύπο του κλιτού ρήματος.
|
Γραμματικοί όροι στα Γερμανικά: das Subjekt: Το υποκείμενο είναι το πρόσωπο ή το πράγμα που ενεργεί στην πρόταση ή βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Θέση υποκειμένου έχει συνήθως ένα ουσιαστικό ή μία αντωνυμία. Ένα ουσιαστικό μπορεί να έχει διάφορες λειτουργίες μέσα σε μία πρόταση. Μπορεί, παραδείγματος χάριν, να είναι υποκείμενο ή αντικείμενο. Αναλόγως με τη λειτουργία που έχει το ουσιαστικό, ο τύπος του μπορεί να μεταβληθεί. Η μεταβολή αυτή είναι ωστόσο σαφέστερα διακριτή στον τύπο του άρθρου. Στα Γερμανικά διακρίνονται τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες, οι οποίες ονομάζονται «Fälle» ή «Kasus». Μία από τις κατηγορίες αυτές είναι η ονομαστική πτώση. der Nominativ: Το υποκείμενο είναι πάντα στην ονομαστική. Τα αντίστοιχα άρθρα παρουσιάζουν τους εξής τύπους: der/ein, die/eine, das/ein, die/-. |