در درسهای گذشته با امکانات گوناگونی که در زبان آلمانی برای بیان توصیه و پیشنهاد وجود دارد، آشنا شدی. در اینجا میتوانی شماری از ساختارها را تکرار کنی و همچنین شیوههای تازهای را یاد بگیری.
اینگه یک مشکل دارد. ژاک نمیداند که دستپخت او چقدر بد است.
وجه امری
لیزا به اینگه توصیه میکند:
Sag ihm die Wahrheit!
صرف فعل در وجه امری از این قرار است:
وجه امری | ||
مخاطب غیررسمی | (مفرد) | Sag! |
مخاطب غیررسمی | (جمع) | Sagt! |
مخاطب رسمی | Sagen Sie! |
بیان پیشنهاد با könnte
نیکو به اینگه میگوید:
Du könntest das Essen bei Max und Tarek bestellen.
پیشنهاد و توصیه را در بسیاری از موارد با استفاده از فعل können در وجه التزامی ۲ فرمولبندی میکنند. صرف فعل können در وجه التزامی ۲ به شکل زیر است:
مفرد: | ||
اول شخص | ich könnte | |
دوم شخص | du könntest | |
سوم شخص | er/sie/es könnte | |
جمع: | ||
اول شخص | wir könnten | |
دوم شخص | ihr könntet | |
سوم شخص | sie könnten | |
مخاطب رسمی | Sie könnten |
برای بیان توصیه و پیشنهاد اغلب ضمیری در دوم شخص مفرد یا جمع و یا مخاطب رسمی به کار میرود:
Du könntest das Essen bei Max und Tarek bestellen.
Ihr könntet in ein Restaurant gehen.
Sie könnten einen Kochkurs besuchen.
در درسهای پیشین شکلهای مشابه فعل sollen را برای بیان راهنمایی، توصیه و پیشنهاد یاد گرفتی. فعلها در جملههای زیر را با هم مقایسه کن:
Du könntest das Essen bei Max und Tarek bestellen. (پیشنهاد)
Du solltest das Essen bei Max und Tarek bestellen. (توصیه مؤکد)
بیان پیشنهاد با استفاده از حالت جمع
اگر فردی میخواهد بهطور مشترک با فردی دیگر تصمیمی بگیرد، میتواند پیشنهاد مورد نظر خود را با استفاده از حالت جمع فرمولبندی کند:
اینگه میتواند به ژاک بگوید:
Wir könnten in ein Restaurant gehen. (جمله خبری)
Sollen/Wollen wir in ein Restaurant gehen? (جمله پرسشی)