حرف اضافه زمان: an

Wann sieht Emma fern? –  Am Freitag.

اگر میخواهیم بگوییم که در چه روزی کاری را انجام میدهیم یا قرار است کاری انجام بگیرد، از حرف اضافهی an به همراه حرف تعریف dem استفاده میکنیم. این دو واژه جذب همدیگر میشوند و واژهی کوتاه am را میسازند.

جایگاه قید و عبارات قیدی در جمله نسبتا انعطافپذیر و آزاد است. قید زمان به همراه am اغلب در آغاز جمله قرار میگیرد یا پس از فاعل و فعلِ صرفشده در جمله.

Am Freitag sieht Emma fern.

Emma sieht am Freitag fern.

Manchmal sieht Emma am Freitag fern.