در صورت استفاده از حروف اضافه مکان باید به دو چیز توجه کنی:
- آیا جمله تو پاسخی به پرسشی است که با Wo …? ساخته شده و با پاسخ‌ات مکان یا محلی را ذکر می‌کنی؟ یا اینکه جمله تو پاسخی است به پرسشی که با Wohin …? ساخته شده تا با آن جهت و مسیر را بیان کنی؟
- آیا اسمی که پس از حرف اضافه می‌آید، در حالت آکوزاتیو (حالت مفعولی مستقیم) یا حالت داتیو (حالت مفعولی غیرمستقیم) قرار دارد؟
در جدول زیر می‌توانی حروف تعریف را در حالت آکوزاتیو و داتیو مرور کنی:
| حالت آکوزاتیو | حالت داتیو | |||
| مذکر: | ||||
| (der) | den/einen | dem/einem | ||
| مؤنث: | ||||
| (die) | die/eine | der/einer | ||
| خنثی: | ||||
| (das) | das/ein | dem/einem | ||
| جمع: | ||||
| (die) | die/ - | den/ - |
حروف اضافه متغیر
حروف اضافه متغیر به خاطر این متغیر خوانده می‌شوند که می‌توانند حالت اسمی را که به دنبال آنها می‌آید، بر حسب نوعِ پرسش تغییر دهند و گاه به حالت آکوزاتیو (حالت مفعولی مستقیم) و گاه به حالت داتیو (حالت مفعولی غیرمستقیم) تبدیل کنند.
الف) ذکر جا و مکان: Wo …?
حروف اضافه متغیر in / an / unter / über / auf / vor / hinter / neben / zwischen + حالت داتیو
(das Zentrum:) Der Bahnhof ist im Zentrum. (im = in + dem)
(die Universität:) Die Oper ist neben der Universität.
ب) ذکر جهت و مسیر: Wohin …?
حروف اضافه متغیر in / an / unter / über / auf / vor / hinter / neben / zwischen + حالت آکوزاتیو
(die Goethestraße:) Ihr geht in die Goethestraße.
(der Marktplatz:) Ihr geht über den Marktplatz.
حروف اضافه با حالت ثابت
گذشته از ۹ حرف اضافه متغیر که پیشتر از آنها یاد شد، باقی حروف اضافه اسم را فقط در یک حالت قرار می‌دهند. به عبارت دیگر اسمی که پس از آنها قرار می‌گیرد، می‌تواند یا فقط در حالت داتیو باشد یا فقط در حالت آکوزاتیو. در صورت استفاده از این حروف اضافه ممکن است در پاسخ به پرسش Wohin …? حالت داتیو به کار رود و نه حالت آکوزاتیو. در زیر مثال‌هایی در این باره آمده‌اند:
الف) zu + حالت داتیو
(der Bahnhof:) Ihr geht zum Bahnhof. (zum = zu dem)
(die Touristeninformation:) Ihr geht zur Touristeninformation. (zur = zu der)
(das Schloss:) Ihr geht zum Schloss. (zum = zu dem)
(die Parkplätze:) Ihr geht zu den Parkplätzen.
اگر قصد بر آن است که نقطه پایانی مسیری را برجسته کنیم، ترکیب bis zu را به کار می‌بریم:
Ihr geht geradeaus bis zum Bahnhof. Dann geht ihr links in die Hauptstraße.
ب) an + حالت داتیو + vorbei
(der Supermarkt:) Ihr geht am Supermarkt vorbei. (am = an + dem)
(die Sprachschule:) Ihr geht an der Sprachschule vorbei.
(das Theater:) Ihr geht am Theater vorbei. (am = an + dem)
(die Hochhäuser:) Ihr geht an den Hochhäusern vorbei.
ج) durch + حالت آکوزاتیو
(der Park:) Ihr geht durch den Park.
(die Fußgängerzone:) Ihr geht durch die Fußgängerzone.
(das Tor:) Ihr geht durch das Tor.
(die Straßen): Ihr geht durch die Straßen.