فعل‌هایی که با حرف اضافه ثابت به کار می‌روند

حروف اضافه واژه‌ها یا گروه‌هایی از واژگان را به هم مرتبط می‌سازند. آن‌ها برای بیان ارتباط و نسبت بین موجودات زنده، اشیاء و مفاهیم به کار می‌روند. در زبان آلمانی حروف اضافه زیادی وجود دارند. تو پیشتر با شماری از حروف اضافه مکان آشنا شده‌ای که برای بیان مکان یا جهت به کار می‌روند؛ یا حروف اضافه زمان که شرایط زمانی را بیان می‌کنند. برخی از حروف اضافه معانی گوناگونی دارند. به همین خاطر معنی حرف اضافه را اغلب باید از بافتی دریافت که در آن به کار رفته است.                  

کارکرد برخی از حرف اضافه نیز تنها در این است که فعلی را با مفعول پیوند بدهند. به عباراتی دیگر آن‌ها شرایط مکانی یا زمانی را بیان نمی‌کنند، بلکه هر یک از آن‌ها به عنوان همراهی ثابت با فعلی مشخص به کار می‌روند.

فعل‌هایی که با حرف اضافه mit به کار می‌روند

حالت داتیو + sprechen + mit
Ich muss mit Ihnen sprechen, Frau González.

حالت داتیو + streiten + mit
Herr Murz sucht Streit, aber ich will nicht mit ihm streiten.

aufhören+ mit حالت داتیو +
Ich möchte, dass er mit dem Streit aufhört.

anfangen + mit حالت داتیو +
Am Montag fange ich mit der Arbeit an.

فعل‌هایی که با حرف اضافه bei به کار می‌روند

حالت داتیو + helfen + bei
Nico, kannst du mir bei der Arbeit im Laden helfen?

حالت داتیو + sich beschweren + bei
Das ist Herr Friese, mein Vermieter. Ich habe mich bei ihm über meinen Nachbarn beschwert.

حالت داتیو + sich bedanken + bei
Ich möchte mich bei Ihnen für Ihre Hilfe bedanken.