Większość niemieckich zdań oznajmujących zawiera przynajmniej jeden odmieniony czasownik i jeden podmiot. Podmiotem jest istota żywa, przedmiot bądź fakt czy zjawisko, do których odnosi się odmieniony czasownik. Podmiot jest aktywny w zdaniu albo znajduje się w centrum zainteresowania. Inna nazwa podmiotu w języku niemieckim to Satzgegenstand. Podmiotem z reguły jest rzeczownik, grupa rzeczowników lub zaimek osobowy:
Jeśli podmiotem jest rzeczownik z rodzajnikiem, rodzajnik ma jedną z następujących form:
| Rodzaj męski | der/ein |
| Rodzaj żeński | die/eine |
| Rodzaj nijaki | das/ein |
| Liczba mnoga | die/- |
Formę tę nazywamy mianownikiem (Nominativ).
Podmiot odpowiada na pytania Wer? lub Was? (wer odnosi się do osób, a was do wszystkiego oprócz ludzi, np. zwierząt lub przedmiotów) i określa formę odmienianego czasownika.
|
Pojęcia gramatyczne w języku niemieckim: das Subjekt: Podmiotem jest istota żywa, przedmiot bądź fakt czy zjawisko, które są aktywne w zdaniu albo znajdują się w centrum zainteresowania. Najczęściej jest to rzeczownik lub zaimek. Rzeczownik może mieć w zdaniu różne funkcje. Może na przykład stanowić podmiot lub dopełnienie. Zależnie od tego, jaką funkcję pełni, jego forma może się zmieniać. Najłatwiej rozpoznać tę zmianę po formie rodzajnika. W języku niemieckim wyróżnia się cztery różne kategorie czy formy, które nazywamy Fälle lub Kasus (przypadki). Jednym z przypadków jest mianownik. der Nominativ: Podmiot zawsze stoi w mianowniku. Rodzajniki mają różne formy: der/ein, die/eine, das/ein, die/-. |