Jeśli przymiotnik stoi bezpośrednio przed rzeczownikiem, który opisuje, końcówka przymiotnika ulega zmianie i dopasowuje się do rzeczownika. Taką zmianę w przymiotniku nazywamy odmianą (deklinacją) przymiotnika. Rozróżnia się trzy rodzaje deklinacji. To, której z nich używamy, zależy od tego, jaki rodzajnik stoi przed rzeczownikiem: rodzajnik nieokreślony, rodzajnik określony lub brak rodzajnika.
Deklinacja po rodzajniku określonym
Jeśli przed rzeczownikiem znajduje się rodzajnik określony, przymiotnik przyjmuje końcówkę -e lub -en.
Znasz już końcówki przymiotnika w mianowniku i bierniku:
- Przymiotniki przed rzeczownikiem w liczbie mnogiej (mianownik, biernik) mają końcówkę -en.
- W bierniku przymiotniki przed rzeczownikami rodzaju męskiego również przyjmują końcówkę -en.
- Inne rzeczowniki przyjmują końcówkę -e.
| Mianownik |
| der Mantel: | der schwarze Mantel |
| die Hose: | die braune Hose |
| das Hemd: | das weiße Hemd |
| die Schuhe: | die neuen Schuhe |
| Biernik |
| den Mantel: | den schwarzen Mantel |
| die Hose: | die braune Hose |
| das Hemd: | das weiße Hemd |
| die Schuhe: | die neuen Schuhe |
Końcówki przymiotnika w celowniku są proste: wszystkie przymiotniki przyjmują końcówkę -en.
| Celownik |
| dem Mantel: | dem schwarzen Mantel |
| der Hose: | der braunen Hose |
| dem Hemd: | dem weißen Hemd |
| den Schuhen: | den neuen Schuhen |