Polecenie możemy wyrazić na wiele sposobów. Najczęściej robimy to za pomocą trybu rozkazującego.
Formalny tryb rozkazujący
Jeśli zwracamy się do kogoś Sie, stosujemy formalny tryb rozkazujący. Tworzymy go, stawiając odmieniony czasownik na pierwszym miejscu, przed zaimkiem osobowym.
|
Schneiden |
Sie |
den Käse in Würfel. |
|
Legen |
Sie |
den Käse auf die Pizza. |
|
Schieben |
Sie | die Pizza in den Ofen. |
Bezokolicznik
W poleceniach pisemnych, np. przepisach kulinarnych czy instrukcjach obsługi, czasami używamy także bezokolicznika. Czasownik w bezokoliczniku stawiamy na końcu zdania. Podmiot pomijamy.
Den Käse in Würfel schneiden.
Den Käse auf die Pizza legen.
Die Pizza in den Ofen schieben.
|
Pojęcia gramatyczne w języku niemieckim: der Infinitiv: Bezokolicznik jest podstawową formą czasownika, która nie podlega odmianie. W tej formie czasowniki figurują w słownikach i spisach słówek. Niemieckie czasowniki kończą się w bezokoliczniku na -(e)n. |