W wielu niemieckich miastach upamiętnia się wydarzenia historyczne oraz sławne osobistości pomnikami i tablicami pamięci. Często mają one też być przestrogą przed wojną. Najbardziej znane pomniki to m.in. Hermannsdenkmal (Pomnik Arminiusza Hermana) w Detmold – najwyższa statua w Niemczech, upamiętniająca zwycięstwo plemion germańskich nad Rzymianami ponad 2 tysiące lat temu, pomnik Goethego i Schillera w Weimarze oraz berliński Pomnik Pomordowanych Żydów Europy.

Być może zwróciły Twoją uwagę mosiężne kostki brukowe w chodnikach przed niektórymi kamienicami w niemieckich miastach? Są to „Stolpersteine“ („stolpern” znaczy „potykać się”) – „potykasz się” o nie i przystajesz na chwilę. Artysta Gunter Demnig chce w ten sposób przywrócić pamięć o ludziach, którzy kiedyś mieszkali w tych kamienicach, a których deportowano i zamordowano w niemieckich obozach koncentracyjnych: Żydach, Sinti i Roma, ofiarach prześladowań politycznych, homoseksualistach czy ofiarach eutanazji. Przypomnieć ich z imienia i nazwiska.

Przez Niemcy przetoczyła się długa debata na temat „Stolpersteine“. Dyskutowano, czy „kamienie pamięci“ są odpowiednią formą upamiętnienia ofiar nazizmu. Niektóre miasta i kraje związkowe odrzuciły projekt Demniga, uznając go za niestosowny.