Spójniki wieloczłonowe: zwar ... aber

Ich komme zwar aus Spanien, aber Deutschland ist mein Zuhause.

Stosując zwar ... aber, uwydatniamy prawdziwość czegoś, zapowiadając jednak coś całkiem innego. Najpierw podajemy informację, która wywołuje określone przypuszczenie. Następnie komunikujemy coś, co jest niezgodne z początkową treścią zdania. Gdy Yara mówi, że pochodzi z Hiszpanii, możemy przypuszczczać, że Hiszpania jest jej domem. Jednak Yara potem mówi coś, co niekoniecznie pasuje do naszego przypuszczenia – to Niemcy są jej domem. Wyraz zwar możemy także pominąć, ale niezgodność będzie wówczas mniej wyraźna.

Konstrukcja zwar … aber należy do spójników, które nazywamy podwójnymi lub wieloczłonowymi. Składają się one z przynajmniej dwóch części i łączą zdania współrzędne lub części składowe zdań.

Zdania:

Jeśli spójniki wieloczłonowe łączą dwa zdania, zazwyczaj każde zdanie ma wówczas własny podmiot i własne orzeczenie.

Tarek kommt aus der Türkei. – Er spricht meistens Deutsch.
Tarek kommt zwar aus der Türkei, aber er spricht meistens Deutsch.

Części składowe zdania:

Jeśli spójniki wieloczłonowe łączą dwie części zdania, zazwyczaj mają one wówczas wspólny podmiot i/lub wspólne orzeczenie.

Deutschland war für Yara fremd. – Deutschland war für Yara interessant.
Deutschland war für Yara zwar fremd, aber interessant.