Złożenia: Rzeczowniki złożone

W języku niemieckim można połączyć dwa (lub więcej) rzeczowniki w jeden wyraz o innym znaczeniu. Niemiecki obfituje w takie złożenia, które stanowią ogromną część słownictwa.

Złożenie składa się z wyrazu podstawowego, który zawsze stoi na końcu, oraz z wyrazu lub wyrazów określających, które bliżej wyjaśniają wyraz podstawowy. Rodzajnik wyrazu podstawowego jest także rodzajnikiem złożenia.

Spójrz na wybrane złożenia, które można zbudować na bazie wyrazu Schrank z różnymi wyrazami określającymi:

der Spiegel + der Schrank:
der Spiegelschrank
(szafa z lustrzanymi drzwiami)

die Küche + der Schrank:
der Küchenschrank*
(szafka kuchenna)

das Schlafzimmer + der Schrank:
der Schlafzimmerschrank
(szafa w sypialni)

die Bücher + der Schrank:
der Bücherschrank
(szafa na książki)

* Jeśli tworzymy nowe słowo z dwóch lub więcej rzeczowników, czasami między słowo podstawowe a słowo określające musimy wstawić dodatkową głoskę. Po -e (np. w Küche) często jest to -n. W wielu przypadkach stosujemy -s, czasem też -es, ­-ens lub -er. Z reguły jednak nie budujesz rzeczowników złożonych samodzielnie, a od razu się ich uczysz, podobnie jak innych słów, dlatego nie musisz szukać odpowiednich reguł.

Słowo określające to często rzeczownik, ale może to również być czasownik lub przymiotnik, np.:

schlafen + das Zimmer:
das Schlafzimmer

tanken + die Stelle:
die Tankstelle

hoch + das Haus:
das Hochhaus