Aby wyrazić, że coś jest nierealne, tworzymy szczególną formę czasownika w trybie przypuszczającym, nazywaną Konjunktiv II. Formę tę stosujemy na przykład, by dać wyraz życzeniom.
Rzeczywistość: Ich habe keinen eigenen Fahrradladen.
Życzenie: Ich hätte gern einen eigenen Fahrradladen.
Koniugacja haben w Konjunktiv II:
| Liczba pojedyncza: | |
| 1. osoba | ich hätte |
| 2. osoba | du hättest |
| 3. osoba | er/sie/es/man hätte |
| Liczba mnoga: | |
| 1. osoba | wir hätten |
| 2. osoba | ihr hättet |
| 3. osoba | sie hätten |
| Formalnie: | Sie hätten |
|
Pojęcia gramatyczne w języku niemieckim: der Konjunktiv II: Tryb przypuszczający Konjunktiv II jest formą czasownika najczęściej stosowaną, by mówić o sytuacjach, które są nierzeczywiste. Używamy go na przykład, aby wyrazić życzenia bądź nierealne warunki, ale także, by szczególnie uprzejmie sformułować prośbę czy przedstawić propozycję. |