Jeśli mówimy o dwóch lub więcej osobach lub rzeczach tego samego rodzaju, używamy liczby mnogiej.

Liczba pojedyncza: Das ist ein Stift. Der Stift kostet 1,50 Euro.

Liczba mnoga: Das sind fünf Stifte. Die Stifte kosten 7,50 Euro.

W języku niemieckim istnieją różne sposoby tworzenia liczby mnogiej. Bardzo trudno określić ogólne reguły, dotyczące końcówek rzeczowników w liczbie mnogiej, a jeszcze trudniej zapamiętać je i stosować. Dlatego ucz się rzeczowników od razu z ich rodzajnikami określonymi oraz formami liczby mnogiej. Znajdziesz je w słowniku. W większości przypadków forma liczby mnogiej nie jest podawana w postaci wyrazu , lecz końcówki.

Przykład liczby mnogiej: Męskie słowo „Stift” tworzy liczbę mnogą „Stifte” z końcówką „-e”. — null DW

Liczba mnoga rzeczownika Stift powstaje więc przez dodanie końcówki -e i brzmi: die Stifte.

Przykład liczby mnogiej: Neutralne słowo „Buch” tworzy liczbę mnogą „Buecher” z końcówką „-er” i zmianą „u” na „ü”. — null DW

Liczba mnoga rzeczownika Buch powstaje przez dodanie przegłosu (zapisywany jako dwie kropki nad myślnikiem – patrz powyżej) oraz dodanie końcówki -er i brzmi: die Bücher.

Isnieje pięć różnych końcówek liczby mnogiej:

Końcówka	Przykład
-n	die Brille, die Brillen
-en	die Zahl, die Zahlen
-e	der Stift, die Stifte
-er	das Kind, die Kinder
-s	das Foto, die Fotos

Niektóre rzeczowniki nie mają końcówki liczby mnogiej.

Przykład:

der Lehrer, die Lehrer

W niektórych rzeczownikach w liczbie mnogiej dodawany jest przegłos nad samogłoską wewnątrz wyrazu.

Przykłady:

der Notizblock, die Notizblöcke

das Buch, die Bücher

der Flughafen, die Flughäfen

Niektóre wyrazy mają dwie możliwe formy liczby mnogiej.

Przykład: die Pizza, die Pizzen/die Pizzas.

Obie formy liczby mnogiej są prawidłowe i mają to samo znaczenie.

Pojęcia gramatyczne w języku niemieckim:

der Singular: Liczbę pojedynczą stosujemy, jeśli mówimy o jednej osobie lub rzeczy.

der Plural: Liczbę mnogą stosujemy, jeśli mówimy o wielu osobach lub rzeczach.