Bir soruyu doğrudan veya dolaylı olarak sorabilirsiniz. Dolaylı bir soruda, doğrudan bir sorudan bir yan cümle oluşturulur:

Doğrudan soru: Wieso reden nicht alle gleich?

Dolaylı soru: Eva möchte wissen, wieso nicht alle gleich reden.

Bir soru sözcüğü ile tanıtılan yan cümle, genellikle ana cümlenin nesnesidir. Bu durumda yan cümleye nesne cümlesi de denir. Bir ana cümle ve bir nesne cümlesinden oluşan bir cümlede, ana cümle de genellikle tek kalamaz:

Was möchte Eva wissen?

Sie möchte wissen, wieso nicht alle gleich reden.

Diğer yan cümlelerde olduğu gibi, virgül ana cümleyi yan tümceden ayırır. Çekimli fiil genellikle cümlenin sonuna yerleştirilir.

Ana cümle bir bildirme cümlesi veya bir soru cümlesi olabilir. Aşağıda bunun ilgili verilmiş olan örnekleri inceleyebilirsin. Ayrıca cümlenin sonundaki noktalama işaretine de dikkat et: Eğer ana cümle bir ifade cümlesiyse sonunda nokta vardır. Ana cümle bir soru cümlesiyse sonunda bir soru işareti vardır.

Bildirme cümlesi + dolaylı soru cümlesi:
Bitte sag mir, wo eine gute Sprachschule ist.

Soru cümlesi + dolaylı soru cümlesi:
Weißt du, was dieses Wort bedeutet?

Dolaylı soru cümleleri genellikle soruları bilhassa kibar bir şekilde formüle etmek için kullanılır:

Ich möchte gerne wissen, wie man das auf Deutsch sagt.
Können Sie mir sagen, wo es zum Bahnhof geht?