Μία ερώτηση μπορεί να γίνει με ευθύ ή πλάγιο τρόπο. Σε μία πλάγια ερώτηση, σχηματίζουμε μία δευτερεύουσα πρόταση από μία ευθεία ερώτηση:

Ευθεία ερώτηση: Wieso reden nicht alle gleich?

Πλάγια ερώτηση:  Eva möchte wissen, wieso nicht alle gleich reden.

Η δευτερεύουσα πρόταση, η οποία εισάγεται με μία ερωτηματική λέξη, είναι συχνά το αντικείμενο της κύριας πρότασης. Αυτή η πρόταση είναι, λοιπόν, μία εξαρτημένη πρόταση σε θέση αντικειμένου, γνωστή στα Γερμανικά και ως «Objektsatz». Σε μία πρόταση που αποτελείται από κύρια και εξαρτημένη δευτερεύουσα πρόταση σε θέση αντικειμένου, δεν μπορεί, κατά κανόνα, ούτε η κύρια πρόταση να σταθεί μόνη της στον λόγο:

Was möchte Eva wissen?

Sie möchte wissen, wieso nicht alle gleich reden.

Όπως και σε άλλες δευτερεύουσες προτάσεις, η κύρια και η δευτερεύουσα πρόταση χωρίζονται με κόμμα. Το ρήμα που κλίνεται βρίσκεται, συνήθως, στο τέλος της πρότασης.

Η κύρια πρόταση μπορεί να είναι μία δηλωτική πρόταση ή μία ερωτηματική πρόταση. Δες τα σχετικά παραδείγματα. Δώσε, επίσης, προσοχή στο σημείο στίξης στο τέλος της πρότασης: Όταν η κύρια πρόταση είναι μία δηλωτική πρόταση, στο τέλος υπάρχει μία τελεία. Όταν η κύρια πρόταση είναι μία ερωτηματική πρόταση, στο τέλος υπάρχει ένα ερωτηματικό.

Δηλωτική πρόταση + πλάγια ερωτηματική πρόταση:
Bitte sag mir, wo eine gute Sprachschule ist.

Ερωτηματική πρόταση + πλάγια ερωτηματική πρόταση:
Weißt du, was dieses Wort bedeutet?

Οι πλάγιες ερωτηματικές προτάσεις χρησιμοποιούνται, συχνά, για τη διατύπωση ερωτήσεων με ιδιαίτερα ευγενικό τρόπο:

Ich möchte gerne wissen, wie man das auf Deutsch sagt.
Können Sie mir sagen, wo es zum Bahnhof geht?