در زبان گفتاری به جای حالت اضافه اغلب از حرف اضافه von + حالت داتیو استفاده می‌شود.
حالت اضافه
Der Autor des Buches ist ein berühmter Schriftsteller.
von + حالت داتیو
Der Autor von dem Buch ist ein berühmter Schriftsteller.
در مواردی که مضاف‌الیه در حالت جمع قرار داشته و نامعین باشد، یعنی بدون حرف تعریف یا صفت به کار رفته باشد، نمی‌توان آن را در حالت گنیتیو قرار دارد و برای بیان مالکیت یا تعلق باید به جای آن از ترکیب von + حالت داتیو استفاده کرد.
اسم با حرف تعریف: حالت اضافه (گنتیو)
Das sind die die Mikrofone der Tonassistenten.
(در مثال بالا صحبت از گروه مشخصی از دستیاران صدابرداری است.)
اما:
اسم بدون حرف تعریف: von + حالت داتیو
Das sind die Mikrofone von Tonassistenten.
(در این جمله صحبت از عده‌ای نامشخص از دستیاران صدابرداری است.)