در زبان گفتاری به جای حالت اضافه اغلب از حرف اضافه‌ von + حالت داتیو استفاده می‌شود.

حالت اضافه
Der Autor des Buches ist ein berühmter Schriftsteller.

von + حالت داتیو
Der Autor von dem Buch ist ein berühmter Schriftsteller.

در مواردی که مضاف‌الیه در حالت جمع قرار داشته و نامعین باشد، یعنی بدون حرف تعریف یا صفت به کار رفته باشد، نمی‌توان آن را در حالت گنیتیو قرار دارد و برای بیان مالکیت یا تعلق باید به جای آن از ترکیب von +  حالت داتیو استفاده کرد.

اسم با حرف تعریف: حالت اضافه (گنتیو)

Das sind die die Mikrofone der Tonassistenten.

(در مثال بالا صحبت از گروه مشخصی از دستیاران صدابرداری است.)

اما:

اسم بدون حرف تعریف: von + حالت داتیو

Das sind die Mikrofone von Tonassistenten.

(در این جمله صحبت از عده‌ای نامشخص از دستیاران صدابرداری است.)