حروف اضافه‌ای که با حالت داتیو به کار می‌روند: bei و mit

حروف اضافه bei و mit همواره به همراه حالت داتیو (حالت مفعولی غیرمستقیم) به کار می‌روند. در این موارد اسمی با حرف تعریف یا ضمیری که بعد از bei و mit می‌آید، در حالت داتیو قرار می‌گیرد.

bei:

Nico ist beim Arzt. (beim = bei + dem)

Nico möchte nicht mehr bei seinen Eltern wohnen.

Yara sagt, dass Nico bei ihr wohnen kann.

mit:

Selma fährt mit dem Bus.

Selma geht mit ihrer Mutter einkaufen.

Selma ruft Nico an, weil sie mit ihm sprechen möchte.