در زبان آلمانی دو امکان برای خواندن ساعت وجود دارد: شیوهای رسمی و شیوهای غیر رسمی. در موقعیت‌های روزمره معمولا از شیوه غیر رسمی استفاده می‌شود.
ساعات کامل:
- برای خواندن ساعت اعداد یک تا دوازه به کار می‌روند.
- پس از ذکر ساعت می‌توان از واژه Uhr استفاده کرد یا از آن چشم‌پوشی کرد.
برای مشخص کردن اینکه آیا منظور مثلا هشت صبح یا هشت شب است، می‌توان ساعت را به همراه قید زمان به کار برد. در چنین مواردی همیشه واژه Uhr به کار می‌رود.
| 8:00 Uhr | Es ist acht Uhr morgens. | |
| 10:00 Uhr | Es ist zehn Uhr vormittags. | |
| 12:00 Uhr | Es ist zwölf Uhr mittags. | |
| 15:00 Uhr | Es ist drei Uhr nachmittags. | |
| 20:00 Uhr | Es ist acht Uhr abends. | |
| 00:00 Uhr | Es ist zwölf Uhr nachts. |
ساعات نیم:
- برای گفتن نیم ساعتی که از ساعت کامل گذشته، معمولا ساعت کامل بعدی گفته می‌شود و نیم ساعت از آن کاسته می‌شود.
- در چنین مواردی واژه Uhr به کار نمی‌رود.
به مثال‌های زیر توجه کن:
| 7:30 Uhr | Es ist halb acht. | |
| 14:30 Uhr | Es ist halb drei. |