دستور زبان

ساختار جمله: جمله‌های فرعی (۱)

جملههای فرعی و ربطی از این ویژگیها و مشخصات برخوردارند:

  • آنها نمیتواند به تنهایی استفاده شوند، بلکه با جملهای اصلی که به آن وابستهاند، به کار میروند.
  • بین جمله اصلی و فرعی ویرگول قرار دارد.
  • جملههای فرعی معمولا با واژ‌‌های مشخص آغاز میشوند. این واژهها برای نمونه یکی از حروف ربط هستند یا واژهای پرسشی.
  • فعلی که مطابق با فاعل صرف شده، در پایان جملهی فرعی قرار دارد، به غیر از مواردی استثنایی که شمار آنها اندک است.

 

به این ترتیب فعلی که صرف شده است، در پایان جمله فرعی قرار میگیرد:

مثال برای فعلی که جایگاه آن بر حسب نوع جمله تغییر می‌کند: Ich schaffe es nicht فعل در جایگاه اصلی وDu denkst, dass ich es nicht schaffe فعل در جایگاه فرعی یعنی در پایان جمله
null DW

تو در این درس با سه نوع از جملههای فرعی آشنا شدی:

جملههای ربطی برای بیان علت با حرف ربط weil:

Nico hat Yara gesucht, weil er ihre Hilfe braucht.

جملههای فرعی با حرف ربط dass:

Nico sagt, dass er jeden Tag Deutsch lernt.

جملههای پرسشی غیرمستقیم:

Yara will wissen, wo Nico jetzt wohnt.