Mit 66 Jahren, da fängt das Leben an, mit 66 Jahren, da hat man Spaß daran.

این جمله را می‌توان در یکی از ترانه‌های معروف آلمانی شنید. در این جمله حقیقتی هم نهفته است. برای بسیاری از آلمانی‌ها اشتغال در سنین ۶۵ تا ۶۷ به پایان می‌رسد، و خیلی از مردم (اما نه همه) به دلیل پشتوانه مالی و حقوق بازنشستگی و مراقبتهای خوب درمانی از دوران بازنشستگی خود لذت می‌برند.

میانگین طول عمر در آلمان کمی بالاتر از ۸۰ سال است. بسیاری در دوران سالخوردگی قادر نیستند که به تنهایی کارهای روزمره خود را انجام دهند و به کمک نیاز دارند. همیشه بستگان در نزدیکی نیستند که بتوانند یا بخواهند به افراد سالخورده کمک کنند، به همین خاطر امکانات و شیوه‌های مختلفی برای مراقبت و نگهداری از سالمندان وجود دارد: Betruetes Wohnen (سکونت همراه با مراقبت) برای مثال به این معناست که فرد سالمند در آپارتمان خود به طور مستقل زندگی می‌کند، اما از کمک‌ها و خدمات مشخصی نیز می‌تواند بهره‌مند شود. در Seniorenheim (خانه سالمندان) هر کسی اتاق مخصوص خود را دارد و در طول روز به آنان رسیدگی می‌شود. سالمندانی که به طور مداوم نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارند اغلب در Pflegeheimen (خوابگاه‌های بهزیستی) مورد مراقبت قرار می‌گیرند.

با توجه به افزایش شمار سالمندان مسئله نگهداری از آنان به یکی از چالش‌های بزرگی بدل شده که آلمان با آن روبروست. آلمان در این عرصه همچنان با کمبود پرستار و بهیار مواجه است.