فعل‌های غیرشخصی افعالی هستند که همیشه با ضمیر نامعین es به کار می‌روند. در این موارد ضمیر es نقش فاعل را بر عهده می‌گیرد، بدون آنکه معنایی واقعی را بیان کند. به عبارتی دیگر es جانشینی برای اسمی مشخص نیست.

پیشتر با جمله‌هایی از این دست که برای توصیف وضع آب و هوا به کار می‌روند، آشنا شدی:

Es regnet.
Es schneit.

فعل‌هایی که کاربردی غیرشخصی دارند: es gibt و es gab

برخی از فعل‌ها را می‌توان هم به طور عادی و مشخص به کار گرفت و هم به عنوان فعلی غیرشخصی. یکی از این فعل‌ها geben است. این فعل را در معنای معمول می‌توان با مفعول‌های آکوزاتیو و داتیو به کار برد (jemandem etwas geben). کاربرد دیگر این فعل غیرشخصی به همراه ضمیر es است. با عبارت Es gibt + متممی در حالت آكوزاتیو می‌توان بیان ‌کرد که چیزی وجود دارد یا در دسترس است.

Es gibt viele Angebote.
Auf dem Land gibt es keine Kinos.

در زمان ماضی ساده به جای عبارت es gibt از عبارت es gab استفاده می‌کنیم:

Gab es das Rathaus früher schon? – Ja, das gab es.
Es gab  früher noch nicht so viele Autos.