ماضی ساده، زمانی برای بیان کاری است که در گذشته به طور کامل انجام گرفته است. ماضی ساده در زبان گفتاری آلمانی کمتر استفاده می‌شود و بیشتر در زبان نوشتاری به کار می‌رود، برای مثال در مطبوعات و ادبیات.
ماضی ساده‌ی افعال sein و haben اما در زبان گفتاری آلمانی نیز کاربرد زیادی دارند.
زمان حال ساده (مضارع):
ماضی ساده (زمان گذشته):
در زیر جزییات مربوط به صرف فعل sein در زمان حال ساده آمده است:
| مفرد: | |
| اول شخص | ich bin |
| دوم شخص | du bist |
| سوم شخص | er/sie/es ist |
| جمع: | |
| اول شخص | wir sind |
| دوم شخص | ihr seid |
| سوم شخص | sie sind |
| مخاطب رسمی | Sie sind |
صرف فعل sein در زمان ماضی ساده به این شکل است:
| مفرد: | |
| اول شخص | ich war |
| دوم شخص | du warst |
| سوم شخص | er/sie/es war |
| جمع: | |
| اول شخص | wir waren |
| دوم شخص | ihr wart |
| سوم شخص | sie waren |
| مخاطب رسمی | Sie waren |
|
اصطلاحات دستوری به آلمانی: das Präsens: حال ساده صیغه‌ای از فعل است که معمولا به زمان حال دلالت دارد. حال ساده اغلب برای بیان رویدادها، کارها و وضعیت‌هایی به کار می‌رود که در زمان حال اتفاق می‌افتند. das Präteritum: ماضی ساده صیغه‌ای از فعل است که به زمان گذشته دلالت دارد و به‌ویژه در زبان نوشتاری (برای مثال در مطبوعات و ادبیات) به کار می‌رود. ماضی ساده برای بیان رویدادها، کارها و وضعیت‌هایی به کار می‌رود که در گذشته به‌طور کامل انجام گرفته‌اند. ماضی ساده‌ی شماری از افعال، برای مثال فعل‌های sein و haben در زبان گفتاری آلمانی نیز کاربرد زیادی دارند. |