اِما (Emma) بیشتر سوار تراموا می‌شود٬ شاید به این دلیل که تراموا آرام روی ریل در شهر حرکت می‌کند. در برخی شهرها ترامواها به‌تدریج کنار گذاشته شده‌اند٬ تا جای بیشتری برای خودروها در خیابان‌ها فراهم شود. اما برخی شهرها شبکه تراموای خود را نوسازی کرده‌اند.
نخستین مترو در آلمان در سال ۱۹۰۲ در برلین افتتاح شد. مترو در بسیاری از شهرهای بزرگ تا امروز سریع‌ترین وسیله نقلیه عمومی محسوب می‌شود. حرف U اختصاری برای واژه‌ی Untergrund (زیرزمینی) است٬ گرچه مترو در شهرهایی مثل هامبورگ یا برلین بعضی اوقات در فضای باز، مثلا روی پل‌ها حرکت می‌کند.
S-Bahn (Stadtschnellbahn) که همان قطار سریع شهری است٬ در آغاز یعنی در زمانی که راه‌اندازی شده بود، حومه‌های یک شهر را به مرکز آن مرتبط می‌کرد.
اتوبوس رایج‌ترین وسیله نقلیه عمومی است. اتوبوس‌ها اما در مناطق روستایی کمتر تردد می‌کنند و از این رو در این مناطق احتیاج به خودرو داری. البته در شهرهای بزرگ شبکه فشرده‌ای از وسایل نقلیه عمومی وجود دارد که حتی در ساعت دیروقت شب هم در حرکت‌اند.
بلیط برای وسایل نقلیه را معمولاً باید پیش از سوار شدن در باجه بلیط فروشی٬ از دستگاه‌های فروش خودکار بلیط یا در اینترنت تهیه کرد. بلیطهای روزانه (۲۴ ساعته)٬ بلیطهای چند مسیره یا بلیطهای زمان‌دار (هفتگی یا ماهانه) اغلب قیمت مناسب‌تری دارند. در باجه اطلاعات یا در اینترنت می‌توانی در باره امکانات موجود در شهر خودت کسب اطلاع کنی.