Kim olmayı, ne olmayı veya nasıl birisi olmayı istemeyi ifade etmek için sein’ın özel bir formu kullanılır. Bu forma Türkçedeki dilek – şart kipi ile karşılaştırılabilecek Konjunktiv II denir.
Gerçek: Ich bin nicht verheiratet.
İstek: Ich wäre gern verheiratet.
sein Konjunktiv II’da aşağıdaki gibi çekimlenir:
Tekil: | |
1. Şahıs | ich wäre |
2. Şahıs | du wärst (du wärest)* |
3. Şahıs | er/sie/es/man wäre |
Çoğul: | |
1. Şahıs | wir wären |
2. Şahıs | ihr wärt (ihr wäret)* |
3. Şahıs | sie wären |
Resmî: | Sie wären |
* Burada iki farklı form kullanılmaktadır, ancak parantez içindeki ifade çok nadiren kullanılır.