Γνωρίζεις, επίσης, ήδη τα ανώμαλα ρήματα. Όταν μάθαινες τον Παρακείμενο, είδες ότι η μετοχή παρακειμένου των ανωμάλων ρημάτων λήγει σε «-en» και ότι το θέμα των ρημάτων αυτών παρουσιάζει συχνά μεταβολή φωνήεντος.
Το θεματικό φωνήεν των ρημάτων αυτών μεταβάλλεται και στον Παρατατικό:
schreiben: Johann Wolfgang Goethe schrieb viele Gedichte und Theaterstücke.
Σε αντίθεση με τα ομαλά ρήματα, στα ανώμαλα ρήματα δεν προστίθεται το «-(e)te-» ανάμεσα στο θέμα του ρήματος και την κατάληξη του προσώπου. Στο α' και το γ' ενικό πρόσωπο δεν υπάρχει κατάληξη του προσώπου.
Έτσι, το ρήμα κλίνεται ως εξής:
| Ενικός: | |
| α' πρόσωπο | ich schrieb |
| β' πρόσωπο | du schriebst |
| γ' πρόσωπο | er/sie/es schrieb |
| Πληθυντικός: | |
| α' πρόσωπο | wir schrieben |
| β' πρόσωπο | ihr schriebt |
| γ' πρόσωπο | sie schrieben |
| Πληθυντικός ευγενείας: : | Sie schrieben |
Λάβε υπόψη ότι τα θεματικά φωνήεντα των ανωμάλων ρημάτων μπορεί να ταυτίζονται στους τύπους του Παρατατικού και της μετοχής παρακειμένου, αλλά μπορεί συχνά και να διαφέρουν: schreiben – schrieb – geschrieben, όμως: finden – fand – gefunden. Έτσι, τους λεγόμενους αυτούς βασικούς τύπους του ρήματος πρέπει να τους απομνημονεύεις για κάθε ανώμαλο ρήμα.
Σε ορισμένες, λίγες, περιπτώσεις μεταβάλλονται και ένα ή περισσότερα σύμφωνα:
kommen: Nach seiner Italienreise kam Goethe 1778 zurück nach Weimar.
gehen: Goethe ging gerne spazieren, weil er sich für die Natur interessierte.
essen: Goethe liebte gutes Essen und aß gerne Fleisch.
|
Γραμματικοί όροι στα Γερμανικά: regelmäßig: Ένας γραμματικός τύπος είναι ομαλός όταν σχηματίζεται βάσει ενός αμετάβλητου κανόνα, ο οποίος μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλες λέξεις. unregelmäßig: Θα πρέπει κανείς να απομνημονεύει τους ανώμαλους τύπους, γιατί δεν υπάρχει κανένας γενικός κανόνας βάσει του οποίου μπορεί να παραχθεί ο σωστός τύπος από τον βασικό τύπο. Οι ανώμαλοι τύποι διαφέρουν από την πλειονότητα των τύπων ή/και παρουσιάζουν ιδιομορφίες που δεν ανταποκρίνονται στον κανόνα. |