برای نفی اسم‌هایی که حرف تعریف‌شان نامعین است یا اینکه حرف تعریفی به همراه ندارند، از واژه kein استفاده می‌کنیم.

مفرد

پسایند‌های kein در حالت مفرد مانند پسایندهای حرف تعریف نامعین (ein) هستند.

این نکته در مورد حالت آکوزاتیو (حالت مفعولی مستقیم) نیز صادق است:

جمع:

اسمی که بدون حرف تعریف در حالت جمع قرار دارد، با واژه‌ keine نفی می‌شود.

حالت مفرد بدون حرف تعریف:

اسم‌هایی که در حالت مفرد و بدون حرف تعریف قرار دارند نیز در حالت آکوزاتیو (حالت مفعولی مستقیم) با گونه‌های kein نفی می‌شوند.

Isst Nina Schinken? – Nein, Nina isst keinen Schinken.

Trinkst du Cola? – Nein, ich trinke keine Cola.

Möchtest du Bier? – Nein, ich möchte kein Bier.