جمع‌بندی: فعل‌های جداشدنی

در زبان آلمانی این امکان وجود دارد که فعل‌های ساده را با یک پیشوند ترکیب کرد و از این راه به آنها معنی‌ تازه‌ای بخشید.
پیشوند + فعل = فعلی جدید

ab+ fahren = abfahren:
zurück + fahren = zurückfahren

بسیاری از این فعل‌های پیشوندی جداشدنی هستند. در مواردی که با جمله‌ خبری ساده سر و کار داریم، باید به این نکته توجه کنیم: فعل ساده اصلی که صرف می‌شود، در جایگاه دوم جمله می‌نشیند و پیشوندی که با آن ترکیب شده، در جایگاه آخر و به این ترتیب در پایان جمله قرار می‌گیرد.

ab|fahren:
Der Zug fährt um 9:45 Uhr ab.

در صورتی که فعل جداشدنی به همراه فعلی وجهی به کار رود، فعل وجهی در جمله ساده‌ مطابق با فاعل صرف می‌شود و فعل اصلی به شکل مصدر در پایان جمله قرار می‌گیرد.

um|steigen:
Du musst nicht umsteigen.

اسم مفعول فعل‌های جداشدنی که برای بیان ماضی نقلی به کار می‌رود، اینگونه ساخته می‌شود که -ge- بین پیشوند و سازهی فعلی قرار می‌گیرد.

weg|fahren:
Ich bin schon seit einigen Jahren nicht mehr weggefahren.

اغلب می‌توانی از طریق پیشوند تشخیص بدهی که آیا فعلی جداشدنی است یا نه.

• فعل‌هایی که برای مثال با این پیشوند‌ها ترکیب شده‌اند، همیشه جداشدنی هستند:
  ab- / an- / auf- / aus- / ein- / mit- / nach- / weg- / zu-   

• و برعکس فعل‌هایی که برای نمونه با این پیشوند‌ها ترکیب شده‌اند، جداشدنی نیستند: 
   be- / ent- / er- / ver- / zer-

• فعل‌های که با پیشوندهای زیر ترکیب شده‌اند، گاهی جداشدنی و گاهی جدانشدنی هستند:
  durch- / über- / um- / unter- 

فعل‌های جداشدنی را همچنین می‌توان از طریق تلفظ آن‌ها تشخیص داد. در این موارد تکیه روی پیشوند فعل قرار دارد.

aufstehen: جداشدنی

verstehen: جدانشدنی