مجهول وجهی از فعل است که با آن می‌توان روند یا حالتی را توصیف کرد. در وجه مجهول این خودِ رویداد یا مفعولِ وجه معلوم است که در کانون توجه قرار می‌گیرد. در جمله معلوم تأکید و توجه روی آن است که چه کسی چه کاری انجام می‌دهد یا چه رویدادی اتفاق می‌افتد. این در حالی است که در جمله مجهول عامل یا کننده‌ کار یا نامعلوم است یا از اهمیت کمتری برخوردار است. فاعل جمله مجهول معمولا کسی یا چیزی است که رویداد، حالت یا کاری بر او یا آن اعمال شده است.

جمله معلوم:

Ein Mann liefert das Essen.

(Ein Mann فاعل جمله است. در اینجا توصیف می‌شود که چه کسی غذا را تحویل می‌دهد.)

جمله مجهول:

Das Essen wird geliefert.

(Das Essen در کانون توجه قرار دارد و فاعل جمله است. در اینجا توصیف می‌شود که چه اتفاقی می‌افتد. اینکه چه کسی غذا را تحویل می‌دهد، مهم نیست.)

فاعل جمله مجهول معمولا مفعول آکوزاتیو در جمله‌ای معلوم است:

 (جمله معلوم) .Pepes Firma entwickelt die App
 (جمله مجهول) .Die App wird entwickelt

از این رو معمولا وجه مجهول را در مورد فعل‌هایی به کار می‌برند که می‌توانند در جمله معلوم با مفعولی در حالت آکوزاتیو همراه باشند.

در جمله مجهول خود رویداد یا عمل در کانون توجه قرار دارد، اما گاهی می‌خواهیم که با وجود این عامل یا کننده‌ی کار را نیز ذکر کنیم. در این موارد می‌توان ترکیب von + عامل در حالت داتیو را به جمله اضافه کرد.

Die App wird von Pepes Firma entwickelt.

ساخت وجه مجهول رویدادی

برای ساخت مجهول رویدادی فعل کمکی werden را به همراه اسم مفعول فعل تام یا اصلی به کار می‌بریم. فعل werden  در جمله خبری ساده مطابق با فاعل صرف می‌شود و در جایگاه دوم قرار دارد. اسم مفعول فعل اصلی بدون تغییر در پایان جمله جای می‌گیرد.

Das Essen wird frisch gekocht.