Niektóre niemieckie czasowniki stosujemy z dopełnieniem w celowniku (dopełnienie dalsze). Dopełnienie dalsze często wskazuje cel bądź odbiorcę danej czynności, stąd przeważnie jest to osoba.

Przykład:

Der junge Mann hilft der alten Frau.
Er hilft ihr.

Podmiot: der junge Mann = er
Dopełnienie w celowniku: der alten Frau = ihr

Inne przykłady:

Die Hose passt dem Mann.
Sie passt ihm.

Das Essen schmeckt den Kindern.
Es schmeckt ihnen.

Ihre Familie fehlt der Frau.
Sie fehlt ihr.

Das Zimmer gefällt der Studentin.
Es gefällt ihr.