Język niemiecki ma cztery przypadki. Trzy z nich już znasz: mianownik, biernik i celownik. Czwartym jest dopełniacz. Dopełniacz jest stosowany, by wyrazić posiadanie lub przynależność.
Rzeczownikiem w dopełniaczu, czyli przydawką dopełniaczową, możemy dookreślić inny rzeczownik i tym samym wyjaśnić, co do kogo należy. Jeśli przydawka dopełniaczowa jest nazwą własną, z reguły stoi przed innym rzeczownikiem i ma końcówkę-s.
Das ist Selmas Handy.
Das ist Sebastians Gitarre.
W nazwach własnych, które kończą się na głoskę zawierającą s (-s, -ß, -z lub -x), zamiast końcówki -s stawiamy apostrof:
Das ist Max' Fahrrad.
Pojęcia gramatyczne w języku niemieckim: der Genitiv: W języku niemieckim istnieją cztery kategorie czy formy rzeczownika, nazywane Fälle bądź Kasus. Obok mianownika (Nominativ), biernika (Akkusativ) i celownika (Dativ) istnieje także dopełniacz (Genitiv).Rzeczowniki przyjmują formę dopełniacza np. jeśli łączą się z konkretnymi przyimkami lub dookreślają inne rzeczowniki jako przydawka. Przydawką dopełniaczową wyrażamy posiadanie lub przynależność. Rodzajniki mają formy: des/eines, der/einer, der/-. Do rzeczowników rodzaju męskiego lub nijakiego oraz do nazw własnych często dodajemy końcówkę -s. |