By opisać, gdzie się ktoś albo coś znajduje, często używa się przyimków + celownika.
Zobacz przykład z przyimkiem in + celownik:
Wo warten Nico und Max? – Im Flur. (im = in dem)
Wo kann ich Kaffee trinken? – In der Cafeteria.
Wo ist Herr Müller? – Im Büro. (im = in dem)
Wo finden die Bewerbungsgespräche statt? – In den Konferenzräumen.
Niektóre przyimki, jak choćby in, mogą łączyć się zarówno z celownikiem, jak i z biernikiem. W połączeniu z celownikiem przyimki miejsca odpowiadają zawsze na pytanie Wo …? Takie przyimki nazywa się zmiennymi.
Jest dziewięć przyimków zmiennych (łączących się z biernikiem i celownikiem):
in, an, unter, über, auf, vor, hinter, neben and zwischen.
Nico und Max warten im Flur.
Das Schild ist an der Tür.
Das Schild ist unter dem Fenster.
Das Schild ist über der Tür.
Emma sitzt auf dem Stuhl.
Emma sitzt vor dem Stuhl.
Emma steht hinter dem Stuhl.
Emma steht neben dem Stuhl.
Emma steht zwischen den Stühlen.
Możemy również używać przyimka i rodzajnika w formie skróconej:
in + dem = im
an + dem = am
Pojęcia gramatyczne w języku niemieckim: der Dativ: W języku niemieckim istnieją cztery różne formy czy kategorie rzeczownika, nazywane przypadkami (Fälle albo Kasus). Obok mianownika (Nominativ) i biernika (Akkusativ) jest też celownik (Dativ). Rzeczowniki przyjmują formy tego przypadka, jeśli znajduje się przed nimi określony przyimek albo jeśli są dopełnieniem czasownika, który wymaga użycia celownika. Rodzajniki w celowniku przyjmują formy: dem/einem, der/einer, dem/einem, den/-. W liczbie mnogiej rzeczowniki otrzymują często dodatkową końcówkę -n. |