Pytanie można sformułować w sposób bezpośredni (zdanie pytające niezależne) albo pośredni (zdanie pytające zależne). Zdanie pytające zależne składa się ze zdania głównego i zdania pobocznego, które tworzy się z pytania niezależnego:

Pytanie niezależne: Wieso reden nicht alle gleich?

Pytanie zależne: Eva möchte wissen, wieso nicht alle gleich reden.

Zdanie poboczne pytania zależnego, wprowadzone za pomocą zaimka pytającego, pełni funkcję dopełnienia zdania głównego i nazywane jest zdaniem dopełnieniowym. Zdanie główne nie może więc tu występować samodzielnie:

Was möchte Eva wissen?

Sie möchte wissen, wieso nicht alle gleich reden.

Podobnie jak w przypadku innych zdań podrzędnie złożonych zdanie główne jest tu oddzielone od zdania pobocznego przecinkiem, a odmieniony czasownik znajduje się na końcu całego zdania.

Zdanie główne może być zdaniem oznajmującym bądź pytającym. Przyjrzyj się podanym przykładom. Zwróć uwagę na znak interpunkcyjny na końcu całego zdania. Jeśli zdanie główne jest zdaniem oznajmującym, na końcu znajduje się kropka. Jeśli zdanie główne jest zdaniem pytającym, na końcu znajduje się znak zapytania.

Zdanie oznajmujące + zależne zdanie pytające:
Bitte sag mir, wo eine gute Sprachschule ist.

Zdanie pytające + zależne zdanie pytające:
Weißt du, was dieses Wort bedeutet?

Zdań pytających zależnych najczęściej używamy, by zapytać o coś w uprzejmy sposób:

Ich möchte gerne wissen, wie man das auf Deutsch sagt.
Können Sie mir sagen, wo es zum Bahnhof geht?