یک جمله‌ اصلی معمولا از دست‌کم یک فاعل و یک فعل صرف‌شده تشکیل می‌شود. چنین جمله‌ای از لحاظ دستوری و مضمونی کامل است و به تنهایی می‌تواند استفاده شود.

یک جمله‌ فرعی یا ربطی اما نمی‌تواند به تنهایی به کار رود، بلکه به جمله‌ای اصلی یا به یک جمله‌ فرعی دیگر وابسته است. بین جمله اصلی و جمله فرعی ویرگول قرار دارد. در جمله‌های فرعی یا ربطی فعلی که صرف شده است، معمولا در پایان جمله می‌نشیند. آغازگر بسیاری از جمله‌های فرعی یا ربطی واژه‌هایی مشخص هستند که آن‌ها را به جمله‌ی اصلی پیوند می‌دهند. یکی از این واژه‌ها که در زبان آلمانی کاربرد زیادی دارد، weil است. جمله‌ای فرعی یا ربطی که با weil آغاز می‌شود، پاسخ به پرسشی با واژه‌ی Warum? است. اگر می‌خواهیم دلیل چیزی را بدانیم از واژه‌های پرسشی warum یا wieso یا weshalb استفاده می‌کنیم.