جمله‌های موصولی در حالت فاعلی و حالت آکوزاتیو
جمله‌های موصولی جمله‌هایی فرعی هستند. این جمله‌ها معمولا نمی‌توانند به تنهایی به کار روند و وابسته به جمله‌ای اصلی یا یک جمله فرعی دیگر هستند. جمله‌های موصولی اطلاعات بیشتری در مورد اسم یا ضمیری که در جمله اصلی آمده، به دست می‌دهند. جمله موصولی معمولا بلافاصله پس از واژه‌ای که به آن مربوط می‌شود، قرار می‌گیرد. جمله اصلی و موصولی با ویرگول از هم تفکیک می‌شوند. فعلِ صرف‌شده در جمله موصولی در پایان جمله قرار دارد. جمله‌ی موصولی از طریق ضمیری موصولی با جمله اصلی پیوند داده می‌شود.
Nico besucht Pepe. Er (= Pepe) wohnt in einem Hotel.
Pepe اسمی است که در جمله‌ی موصولی توصیف می‌شود.
Nico besucht Pepe, der in einem Hotel wohnt.
اسم یا گروه اسمی که در جمله موصولی توصیف می‌شود، جنسیت و شمار ضمیر موصولی را تعیین می‌کند. این ضمیر جمله اصلی را به جمله موصولی پیوند می‌دهد. Pepe نام یک مرد است. به این ترتیب ضمیر موصولی مذکر و مفرد به کار برده می‌شود.
نقش دستوری ضمیر موصولی در جمله فرعی تعیین‌کننده حالت دستوری آن (Kasus) است. در جمله‌واره اول (Nico besucht Pepe) در مثال بالا Pepe مفعول آكوزاتیو است، اما در جمله‌واره دوم (Er wohnt in einem Hotel) نقش فاعل را ایفا می‌کند و از این رو نیز در حالت فاعلی قرار دارد.
ضمیر موصولی مذکر و مفرد و در حالت فاعلی است: der.
ضمایر موصولی:
|
جنسیت / شمار |
حالت دستوری: |
حالت دستوری: |
||
| مذكر | den | der | ||
| مؤنث | die | die | ||
| خنثی | das | das | ||
| جمع | die | die |
به مثال زیر که در آن حالت آکوزاتیو آمده است، نگاهی بیانداز:
Nico spricht mit Pepe. Er bittet ihn (= Pepe) um Hilfe.
Pepe در جمله‌واره دوم مفعول آکوزاتیو است و از این رو باید ضمیر موصولی den را به کار برد.
Nico spricht mit Pepe, den er um Hilfe bittet.
|
اصطلاحات دستوری به آلمانی: der Relativsatz: جمله موصولی جمله‌ای فرعی است که اطلاعات بیشتری در مورد اسم یا ضمیری که در جمله اصلی آمده، به دست می‌دهد. das Relativpronomen: ضمیر موصولی جمله‌ای موصولی را به جمله اصلی متصل می‌کند. |