جمله‌های موصولی: ضمایر موصولی پس از حروف اضافه که داتیو می‌طلبند

در مواردی که برای پیوند ضمیر موصولی به فعل نیاز به حرف اضافه باشد، حرف اضافه مورد نظر بی‌فاصله پیش از ضمیر موصولی قرار می‌گیرد. حالت دستوری ضمیر موصولی بستگی به حرف اضافه دارد. با این حساب اگر حرف اضافه مورد نظر حالت داتیو بطلبد، ضمیر موصولی نیز در حالت داتیو قرار خواهد گرفت.

Pepe ist Nicos Bruder. Er hatte mit ihm (= dem Bruder) schon oft Streit.

Pepe ist Nicos Bruder, mit dem er schon oft Streit hatte.

Pepe hat Bekannte. Nico kann bei ihnen (= den Bekannten) ein Praktikum machen.

Pepe hat Bekannte, bei denen Nico ein Praktikum machen kann.

آیا این نکته دستوری را به یاد داری؟ این حروف اضافه همیشه با حالت داتیو به کار می‌روند:

aus / von / bei / zu / mit / ab / nach / seit