حالت فاعلی و حالت آکوزاتیو

حالت فاعلی

فاعل جمله همیشه در حالت فاعلی قرار دارد.

Der Mann sucht seinen Schlüssel.

در برخی موارد نیز دو سازه در جمله میتوانند در حالت فاعلی قرار بگیرند، برای نمونه جملههایی از این دست که با فعل sein ساخته شدهاند.

Der Mann ist mein Freund.

حالت آكوزاتیو (حالت مفعولی مستقیم)

بسیاری از فعلها برای تکمیل معنای خود به یک مفعول نیاز دارند. این مفعول در بسیاری موارد در حالت آکوزاتیو (حالت مفعولی مستقیم) قرار دارد.

Der Mann sucht seinen Schlüssel.
Nico öffnet die Tür.
Inge bereitet das Mittagessen vor.

تو با فعلهای زیادی در زبان آلمانی آشنا هستی که مفعول آکوزاتیو میطلبند:

haben / lernen / brauchen / anrufen / essen / trinken / nehmen / suchen / kennen / machen / lieben / hassen / besuchen / besichtigen / bestellen / bekommen / mögen / putzen / kontrollieren / vorbereiten / waschen / öffnen / schließen / reparieren  …

 

در یک نگاه: حرف تعریف در حالت فاعلی و حالت آکوزاتیو (حالت مفعولی مستقیم)                                                                           

در حالت آکوزاتیو تنها حرف تعریف مذکر است که تغییر میکند. دیگر حروف تعریف و اسمها ثابت میمانند.

        حالت فاعلی        حالت آكوزاتیو
مذکر   der   den
    ein  

einen

    kein   keinen
مؤنث die   die
    eine   eine
    keine   keine
خنثی das   das
    ein   ein
    kein   kein
جمع die   die
    -   -
  keine   keine

 

اصطلاحات دستوری به آلمانی:

das Subjekt: فاعل جمله موجودی زنده، شیء، مفهوم یا رویدادی است که فعل به آن نسبت داده میشود. فاعل غالبا اسم یا ضمیر است.      

das Objekt: مفعول موجودی زنده، شیء یا مفهومی است که فاعل به بر روی آن کاری را انجام میدهد. به مفعول مکمل جمله نیز میگویند. مفعول معمولا اسم، گروهی اسمی یا ضمیری شخصی است. 

یک اسم میتواند در جمله نقشهای گوناگونی داشته باشد و برای نمونه فاعل یا مفعول باشد. اسم بر حسب کارکرد و نقشی که بر عهده میگیرد، میتواند تغییر کند. در زبان آلمانی می‌توان این تغییر و دگرگونی را بهتر از همه با کمک شکل حرف تعریف تشخیص داد. در آلمانی ما چهار مقوله یا حالت دستوری داریم که به آلمانی Fälle یا Kasus خوانده میشوند. حالت فاعلی (Nominativ) و حالت آکوزاتیو (Akkusativ) دو حالت از این چهار حالت هستند.

der Nominativ: فاعل یا نهاد جمله همواره در حالت فاعلی است. حروف تعریف در حالت فاعلی از این قرارند:

der / ein
die / eine
das / ein
die / -

der Akkusativ: مفعولها غالبا در حالت آکوزاتیو (حالت مفعولی مستقیم) قرار دارند. حروف تعریف در حالت مفعولی مستقیم از این قرارند:

den / einen
die / eine
das / ein
die / -