دستور زبان

حروف اضافه مکان: in و an

Wo wohnst du? – Ich wohne in…

در پاسخ به این پرسش که کجا زندگی میکنیم؟ میتوانیم نام شهر یا خیابانی را که در آنجا ساکن هستیم، بگوییم. پیش از نام شهر یا خیابان حرف اضافه in قرار میگیرد.

Ich wohne in Berlin.

Ich wohne in der Adalbert-Stifter-Straße.

 

اگر میخواهیم بگوییم که در کدام شهر زندگی میکنیم، از این فرمولبندی استفاده می‌کنیم:

Ich wohne in + نام شهر.

 

در صورت ذکر نام خیابانها معمولا این فرمولبندی به کار میرود:

Ich wohne in der + نام خیابان.

 

نام برخی از خیابانها به واژه -straße ختم نمیشود. در چنین مواردی باید دقت کرد که در پایانِ نام خیابان چه واژهای استفاده شده است.

Ich wohne in der Adalbert-Stifter-Straße.

Ich wohne in der Adalbert-Stifter-Gasse.

Ich wohne in der Adalbert-Stifter-Allee.

Ich wohne im Adalbert-Stifter-Weg.

Ich wohne am Adalbert-Stifter-Platz.
 

اصلاحات دستوری به زبان آلمانی:

die Präposition: حروف اضافه معمولا واژه‌هایی کوتاه هستند که واژه‌های دیگر یا عبارات جمله را به هم پیوند می‌دهند. حروف اضافه نسبت و رابطه‌ میان موجوات زنده، اشیا و یا مضامین را برقرار می‌کنند. در این مبحث صحبت از حروف اضافه‌ای است که در پیوند با مکان به کار می‌روند و در زبان آلمانی lokale Präpositionen نامیده می‌شوند. حروف اضافه مکان رابطه میان یک موجود جاندار یا یک شی با یک مکان را روشن و بیان می‌کنند.