Jeśli mówimy o dwóch lub więcej osobach lub rzeczach tego samego rodzaju, używamy liczby mnogiej.
Liczba pojedyncza: Das ist ein Stift. Der Stift kostet 1,50 Euro.
Liczba mnoga: Das sind fünf Stifte. Die Stifte kosten 7,50 Euro.
W języku niemieckim istnieją różne sposoby tworzenia liczby mnogiej. Bardzo trudno określić ogólne reguły, dotyczące końcówek rzeczowników w liczbie mnogiej, a jeszcze trudniej zapamiętać je i stosować. Dlatego ucz się rzeczowników od razu z ich rodzajnikami określonymi oraz formami liczby mnogiej. Znajdziesz je w słowniku. W większości przypadków forma liczby mnogiej nie jest podawana w postaci wyrazu , lecz końcówki.
Liczba mnoga rzeczownika Stift powstaje więc przez dodanie końcówki -e i brzmi: die Stifte.
Liczba mnoga rzeczownika Buch powstaje przez dodanie przegłosu (zapisywany jako dwie kropki nad myślnikiem – patrz powyżej) oraz dodanie końcówki -er i brzmi: die Bücher.
Isnieje pięć różnych końcówek liczby mnogiej:
| Końcówka | Przykład |
| -n | die Brille, die Brillen |
| -en | die Zahl, die Zahlen |
| -e | der Stift, die Stifte |
| -er | das Kind, die Kinder |
| -s | das Foto, die Fotos |
Niektóre rzeczowniki nie mają końcówki liczby mnogiej.
Przykład:
der Lehrer, die Lehrer
W niektórych rzeczownikach w liczbie mnogiej dodawany jest przegłos nad samogłoską wewnątrz wyrazu.
Przykłady:
der Notizblock, die Notizblöcke
das Buch, die Bücher
der Flughafen, die Flughäfen
Niektóre wyrazy mają dwie możliwe formy liczby mnogiej.
Przykład: die Pizza, die Pizzen/die Pizzas.
Obie formy liczby mnogiej są prawidłowe i mają to samo znaczenie.
|
Pojęcia gramatyczne w języku niemieckim: der Singular: Liczbę pojedynczą stosujemy, jeśli mówimy o jednej osobie lub rzeczy. der Plural: Liczbę mnogą stosujemy, jeśli mówimy o wielu osobach lub rzeczach. |