Μία κύρια πρόταση αποτελείται, κατά κανόνα, τουλάχιστον από ένα υποκείμενο και ένα ρήμα. Είναι γραμματικά και νοηματικά αυτοτελής και γι’ αυτό μπορεί να σταθεί μόνη της στον λόγο.

Μία δευτερεύουσα πρόταση δεν μπορεί, συνήθως, να σταθεί μόνη της στον λόγο. Εξαρτάται από μία γενικότερη κύρια πρόταση ή από μία άλλη δευτερεύουσα πρόταση. Ανάμεσα στην κύρια πρόταση και τη δευτερεύουσα πρόταση υπάρχει ένα κόμμα. Σε μία δευτερεύουσα πρόταση, το ρήμα βρίσκεται, συνήθως, στο τέλος της πρότασης. Πολλές δευτερεύουσες προτάσεις συνδέονται με την πρόταση από την οποία εξαρτώνται με συγκεκριμένες λέξεις, οι οποίες τις εισάγουν. Μία τέτοια λέξη είναι ο σύνδεσμος «weil». Μία δευτερεύουσα πρόταση, η οποία εισάγεται με το «weil», απαντά στην ερώτηση «γιατί;». Με τις ερωτηματικές λέξεις «warum», «wieso» ή «weshalb» ρωτάμε για τον λόγο