برای بیان آنچه در گذشته روی داده، می‌توان ماضی ساده یا ماضی نقلی به کار برد. استفاده از هر دو حالت در اصل درست است، اما بر حسب موقعیت، استفاده از یکی از آن دو بر دیگری ترجیح داده می‌شود.

ماضی ساده:

• از ماضی ساده بیش از همه در زبان نوشتاری، برای نمونه در مقالات روزنامه‌ها یا در متون ادبی استفاده می‌شود.
• در زبان گفتاری نیز ترجیح بر آن است که ماضی ساده‌ی فعل‌های sein و haben و همچنین فعل‌های وجهی به کار برده شود و نه ماضی نقلی.

ماضی نقلی:

• ماضی نقلی به ویژه در زبان گفتاری و در متن‌های غیررسمی (برای مثال ایمیل‌های خصوصی) به کار می‌رود.
• فعل‌های haben و sein و همچنین فعل‌های وجهی به‌ندرت در زمان ماضی نقلی استفاده می‌شوند.